«الحمدا... الذی جعلنا من المستکین بولایه امیرالمومنین (ع) و الائمه علیهم السلام و اللعن علی اعدائه و اعدائهم الی یوم القیامه »
چون علی (ع) متولد گردید ، چشم به روی هیچ کس باز نکرد تا آن هنگام که قنداق وی را به دست رسول خدا (ص) دادند . پس چشمان خویش را برای اولین بار بر روی مبارک نبی اکرم (ص) گشود و بعد از لبخند و عرض سلام و ادب به یگانگی خدا و رسولش شهادت داد و سپس فرمود : « یا رسول ا... (ص) ! آیا بخوانم صحف آدم (ع)، زبور داود(ع) ، تورات موسی(ع) ، انجیل عیسی (ع) را ؟ آیا بخوانم قران را با آنکه بر شما نازل نشده است ؟ » رسول خدا (ص) فرمود: « بخوان علی (ع) جان ! » .
پس علی (ع) مشغول به خواندن آیاتی از کتابهای آسمانی گردید ، به گونه ای که رسول خدا (ص) خطاب فرمود : « به خدایی که جانم در دست اوست ، آن چنان فصیح خواندی که اگر شیث (ع) ، داود(ع) ، موسی(ع) و عیسی (ع) حاضر بودند ، هر آئینه اقرار می کردند که در حفظ و قرائت این کتب از آنها بهتر بودی . و آن هنگام خضرت علی (ع) مشغول به خواندن آیات قرآن شد ، چنین آغاز کرد: «بم الله الرحمن الرحیم: قد افلح المومنون، الذین هم فی صلاتهم خاشعون و الذین هم عن الغو معرضون...»
پیامبر اکرم(ص) فرمود: «یا علی(ع) ! رستگاری مومنان به وسیله تو خواهد بود و تو امیر آنان هستی ».
این همان علی بن ابی طالب (ع) است که جدال و تصادم افکار و عقول در باره اش تا حدی است که عده ای او را خدا می خوانند و عده ای او را کافر و مرتد می خوانند ! اوست که در یک جمله درباره اش باید گفت : « شناخت فضائل مولا علی (ع) و درک حقیقت او ، هرگز در حوصله ارقام شمارش نمی گنجد .»
خجسته میلاد با سعادت مولود کعبه ، آفتاب آسمان لافتی ، مولی الموحدین ، حضرت علی بن ابی طالب (ع) به حضورش ثلاله پاکش ، حضرت ولی عصر ( عج ) تبریک و تهنیت عرض می نمایم .
|