الهی نامه !
عشق حادثه ی ناگهانی ست که تمام عمر سایه به سایه روزگارت را تعقیب می کند و ناگاه در لحظه ای بر سرت آوار می شود عشق سختی ست اما سختتر از آن این است که خدای عشق خالق هر چه زیبایی تو را در روشنایی خیره کننده ی نگاهی عجیب گرفتار کند و رها خدا رهایت کند به امان تپش های روز و شب دلت .... سخت است بر سر دو راهی بلاتکلیف آواره ای باشی و هیچ ندایی از پروردگار گوشهای عاجزت را به خود نخواند .
در من کسی پشت استخاره های دلواپسی نیت می کند و نماز حاجتش بر سجاده های همیشه جاری بغض می شود .
در من کسی شانه های یک طاقت بلند را کم می آورد تا پس لرزه هایش را به آن تکیه کند.
خدایا !دست مرا بگیر دل جوانم این همه دلتنگی را صبور نمی ماند
خداوندا!عشق تجربه ی بی بازگشتی ست در این طاقت فرسای خانه براندازتو پناهم باش.
با من حرف بزن که بدانم با این مخلوق تو با این حادثه ی نمناک با این عشق چگونه روزگار بگذرانم ...اگر بد بود تو نمی آفریدی اش
|